Page:Hesiod, The Homeric Hymns, and Homerica.djvu/266

HESIOD

Φοίβῳ ἀκερσοκόμῃ ὅτι Ἴσχυς ἔγημε Κόρωνιν
Εἱλατίδης, Φλεγύαο διογνήτοιο θύγατρα.

90.

 Athenagoras,^[1] Petition for the Christians, 29.
περὶ δὲ Ἀσκληπιοῦ Ἡσίοδος μέν—
⁠πατὴρ δ᾿ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
 χώσατ᾿, ἀπ᾿ Οὐλύμπου δὲ βαλὼν ψολόεντι κεραυνῷ
 ἔκτανε Λητοΐδην, Φοίβῳ σὺν θυμὸν ὀρίνων.

91.

 Philodemus, On Piety, 34. Ἡσίοδος δέ (λέγει τὸν
Ἀπόλλωνα) ... μέλλειν μὲν εἱς τὸν Τάρταρον
ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐμβληθῆναι, τῆς Λητοῦς δ᾿
ἱκετευσάσης, ἀνδρὶ θητεῦσαι.

92.

 Schol. on Pindar, Pyth. ix. 6.
  Ἢ οἵη Φθίῃ Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσα
  Πηνειοῦ παρ᾿ ὕδωρ καλὴ ναίεσκε Κυρήνη.

93.

 Servius on Vergil, Georg. i. 14. Aristaeum
invocat, id est, Apollinis et Cyrenes filium, quem
Hesiodus dicit Apollinem pastoralem.

94.

 Scholiast on Vergil, Georg. iv. 361. at illium
  Curvata in montis faciem circumstetit unda.
Hunc versum ex Hesiodi Gynaecon transtulit.

1. A philosopher of Athens under Hadrian and Antoninus. He became a Christian and wrote a defence of the Christians addressed to Antoninus Pius.

212