Page:Beowulf (Wyatt).djvu/85

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.
BEOWULF.
61

sundes þē sǣnra,ðē hyne swylt fornam.
Hræþe wearð on ȳðummid eofer-sprēotum
heoro-hōcyhtumhearde genearwod,
nīða genǣged[1]ond on næs togen,
1440wundorlīc wǣg-bora;weras scēawedon
gryrelīcne gist.Gyrede hine Beowulf
eorl-gewǣdum,nalles for ealdre mearn;
scolde here-byrnehondum gebrōden,
sīd ond searo-fāh,sund cunnian,
1445sēo ðe bān-cofanbeorgan cūþe,
þæt him hilde-grāphreþre ne mihte,
eorres inwit-fengaldre gesceþðan;
ac se hwīta helm*hafelan werede,Fol. 162a.
sē þe mere-grundasmengan scolde,
1450sēcan sund-geblandsince geweorðad,
befongen frēa-wrāsnum,swā hine fyrn-dagum
worhte wǣpna smið,wundrum tēode,
besette swīn-līcum,þæt hine syðþan nō
brond ne beado-mēcasbītan ne meahton.
1455Næs þæt þonne mǣtostmægen-fultuma,
þæt him on ðearfe lāhðyle Hrōðgāres;
wæs þǣm hæft-mēceHrunting nama;
þæt wæs ān foraneald-gestrēona;
ecg wæs īren,āter-tānum[2] fāh,
1460āhyrded heaþo-swāte;nǣfre hit æt hilde ne swāc
manna ǣngum,þāra þe hit mid mundum bewand,
sē ðe gryre-sīðasgegān dorste,
folc-stede fāra;næs þæt forma sīð,

  1. 1439. Sweet ‘ge[h]nǣged.’ But see l. 2206, where Toller (after Grein) wrongly gives the MS. reading as gehnǣgdan.
  2. 1459. Heyne and Socin adopt Cosijn’s emendation, āter-tēarum, “with poison drops,” which is supported by Sievers.