Page:Essay on the Principles of Translation - Tytler (1791, 1st ed).djvu/123

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.
108
PRINCIPLES OF
Chap. VI.

tists. The literary world owes to that ingenious writer a very high obligation,for

    Thus in the version of Dalechampius:

    A. Talis istic lex est, ô vir optime,
    Corinthiis: si quem obsonantem semper
    Splendidiùs aspexerint, ilium ut interrogent
    Unde vivat, quidnam agat: quòd si facultates illi sunt
    Quarum ad eum sumptum reditus sufficiat,
    Eo vitæ luxu permittunt frui:
    Sin amplius impendat quàm pro re sua,
    Ne id porrò faciat interdicitur.
    Si non pareat, mulctâ quidem plectitur.
    Si sumptuosè vivit qui nihil prorsus habet,
    Traditur puniendus carnisici.B. Proh Hercules.
    A. Quod enim scias, fieri minimè potest
    Ut qui eo est ingenio, non vivat improbè: itaque necessum.
    Vel noctu grassantem obvios spoliare, vel effractarium, parietem suffodere,
    Vel his se furibus adjungere socium,
    Aut delatorem of quadruplatorem esse in foro: aut falsum
    Testari: à talium hominum genere purgatur civitas.
    B. Rectè, per Jovem: sed ad me quid hoc attinet?
    A. Nos te videmus obsonantem quotidie

Haud