Herodian.
ἣ τέκεν Αὐτόλυκόν τε Φιλάμμονά τε κλυτὸν αὐδήν
Etymologicum Magnem.
ὅττι κε χερσὶ λάβεσκεν, ἀείδελα πάντα τίθεσκεν.
Apollonius, Hom. Lexicon.
Αἴπυτος αὖ τέκετο Τλησήνορα Πειρίθοόν τε.
Strabo vii. p. 322.
ἧ τοι γὰρ Λοκρός Λελέγων ἡγήσατο λαῶν,
τοὺς ῥά ποτε Κρονίδης Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδὼς
λεκτοὺς ἐκ γαίης λᾶας[1] πόρε Δευκαλίωνι.
ἐκ δὲ λίθων ἐγένοντο βροτοὶ λαοὶ δὲ καλεῦντο.
Tzetzes, Schol. in Exeg. Iliad. 126.
Ἰλέα, τὸν ῥ᾽ ἐφίλησε ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
καί οἱ τοῦτ᾽ ὀνόμην᾽ ὄνομ᾽ ἔμμεναι, οὕνεκα νύμφην
εὑρόμενος ἵλεων μίχθη ἐρατῇ φιλότητι
ἤματι τῷ ὅτε τεῖχος ἐυδμήτοιο πόληος
ὑψηλὸν ποίησε Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων.
Scholiast on Homer, Od. xi. 326. Κλυμένη Μινύου
τοῦ Ποσειδῶνος καὶ Ἐυρυανάσσης τῆς
Ὑπέρφαντος γαμηθεῖσα Φυλάκῳ τῷ Δηΐονος Ἴφικλον
τίκτει ποδώκη παῖδα. τοῦτον λέγεται διὰ τὴν τῶν
| 