70
husbands and guarded them from her wiles. I have failed in these attempts, and she has seduced my lover away from me.[1]
More innocent incidents of love also belong to Marudam; such as the wailing of a wife when her husband has gone away to a far place after quarrelling with her. 'The sparrows whose wings are like the faded water-lily with petals shrunk and folded, and which reside in the roofs of houses, eat the paddy and the other grains spread for drying in the front yard of houses; they make holes in the slender filaments of flowers in the highway. They return to their beds in the roof where they sleep with their young ones. Do not the sad evening and the pains of separation exist where he has gone.'[2]
Pasturage
As agriculture was the chief industry of Marudam, pasturage was the chief industry of Mullai. The sheep, the goat, the cow, the ox, the buffalo were the chief domestic animals tended by the Āyar, herdsmen. Profusion of names for each of these as usual indicates the love the herdsmen felt for their wards. Thus the sheep was called āḍu,[3] uḍu,[4] oruvu,[5] turuvai,[6] tuḷḷal,[7] puruvai,[8] veṛi;[9] the red variety śemmaṛi,[10] mōttai,[11] udaḷ,[12] ēḻagam,[13] pallai,[14] kaḍā,[15] mai,[16] koṛi,[17] tagar,[18] melagam.[19] The goat was called veḷḷādu,[20] kārāda,[21] kochchai,[22] veḷḷai,[23] vaṛkāli;[24] kuṛumbādu,[25] from the wool of which kuṟumbar wove kamblies, was also called varuḍai,[26] varaiyāḍu.[27] The cow had naturally the largest variety of names, ā,[28] paśu,[29] kuram,[30] kurāl,[31] kūlam,[32] kovalam,[33] śurai;[34] a useless cow was sudai;[35] a barren cow, varchai,[36] that which has yeaned once kiṭṭi,[37] kiruṭṭi.[38] The ox was erudu,[39] iṛāl,[40] iṛu,[41] kuṇḍai,[42] kūḷi,[43] koṭṭiyam,[44] śe,[45] kō,[46] nūpam,[47] pagaḍu,[48] pāṇḍil,[49] pāṛal,[50] pullam,[51]
- ↑
விழவு முழந்தன்று முழவுந் தூங்கின்
றெவன் குறித்தனன் கொவென்றி யாயிற்
மழை யணிந்தலமரும் மல்குத் றெருவி
னியோ விறந்த வனைத்தற்குப் பழவிற்
வோரிக் கொன்ற வொருபெருர் தெருவிற்
சாரி புக்க நேரார் புலம்போற்
கல்லென்றன்னா தூரே யதற்கொண்டு
காவல் செறிய மாட்டி யாய்தொடி
யெழின்மா மேனி மகளிர்
வீமுமார் தனர்தங்கொமாரைக் காத்தே.Naṛṛiṇai, 320. - ↑
ஆம்பற் பூவின் சாம்ப லன்ன
கம்பிய சிறகர் மனையுறை குரீஇ
முன்றி லுணங்சன் மாத்தி மன்றத்
தெருவி துண்டாது குடைவன பாடி
யில்லறைப் பள்ளித்தம் பின்காயொடு வதியும்
புன்கண் மாலையும் புலம்பு
மின் றுகொ சோழியவர் சென்ற சாடடேKuṛundagai, 46. - ↑ ஆடு.
- ↑ உடு.
- ↑ ஒருவு.
- ↑ துருவை.
- ↑ துள்ளல்.
- ↑ புருவை.
- ↑ வெறி.
- ↑ செம்மறி.
- ↑ மோத்தை.
- ↑ உதள்.
- ↑ ஏழகம்.
- ↑ பள்ளை.
- ↑ கடா.
- ↑ மை.
- ↑ கொறி.
- ↑ தகர்.
- ↑ மேழகம்.
- ↑ வெள்ளாடு.
- ↑ காராடு.
- ↑ கொச்சை.
- ↑ வெள்ளை.
- ↑ வற்காலி.
- ↑ குறும்பாடு.
- ↑ வருடை.
- ↑ வரையாடு.
- ↑ ஆ.
- ↑ பசு
- ↑ குரம்.
- ↑ குரால்.
- ↑ கூலம்.
- ↑ கோவலம்.
- ↑ சுரை.
- ↑ சுதை.
- ↑ வற்சை.
- ↑ கிட்டி.
- ↑ கிருட்டி.
- ↑ எருது.
- ↑ இறால்.
- ↑ ஏறு.
- ↑ குண்டை.
- ↑ கூளி.
- ↑ கொட்டியம்.
- ↑ சே.
- ↑ கோ. In view of the fact that kōn was a pure Tamil word for a cowherd, I regard kō as independent of Sanskrit go the resemblance between the words being absolutely accidental.
- ↑ நூபம்.
- ↑ பகடு.
- ↑ பாண்டில்.
- ↑ பாறல்.
- ↑ புல்லம்.
