215
14. DE OWEEËRS KRIJGEN LES. Monoloog. „Heer van goeden huize biedt zich aan tot het geven van onderricht in goede manieren en beschaafde uitdrukkingen." — Adv. Hbl. Personen: DRIEKUS BOKKUM, Oweeër.
BET BOKKUM-ATJGUBK, zijne echtgenoote. JHK. VAN HOOQENHUIJZE TOT LAGEBWAL, leeraar.
(Kamer. Links haard, waarvoor tafeltje met theegoed, en stoelen. Deur links voor. Kamerschut in hoek rechts achter. De leeraar neemt achtereenvolgens een schaal met taartjes en trommeltje met koekjes, en een luxedoos met bonbons uit een kast rechts, en zegt onder 't loopen:) Ik krijg straks oweeërs hier, dames en heeren; Die komen bij mij om manieren te leeren. (Zet neer) Ziezoo. Hier de koekjes — de taartschotel daar. (Schuift fauteuil naar haard) Hier deze fauteuil is voor hem; die voor haar. En deze bonbons (bekijkt ze goed) dat's zulk moeilijk eten, Dat 't stelletje daar wel geen raad mee zal weten! Enfin, das juist goed: dan heb ik wat te doen. Ja (bedenkelijk knikkend) doornig en steil is het pad naar 't fatsoen! (Kijkt nog even of alles in orde is, en zegt dan, nadenkend, hand aan kin:) Maar ze zijn zoo verlegen, natuurlijk, als kindren Dus al dat publiek daar dat zal ze wel hindren (Voetstappen buiten) O, wacht... ik geloof, dat ik daar al iets hoor! (Vlug) Ik weet wat: ik zet er dat kamerschut voor! (Zet vlug 't schut zoo, dat hij alléén zichtbaar blijft, en spreekt verder staande, profiel; loopt eerst naar de deur:) „Dag mevrouw, dag meneer! Welkom hier. Komt u binnen. — Nee, nee, mevrouw eerst — nog maar even beginnen. — ü w hoed af, meneer! — Nee, houdt u 'm maar op. — Kalm loopen, en niet in zoo'n woesten galop. — Wat zie ik? Een eindje sigaar? Nee, dat gaat niet; Kom, kom, dat u dat uit uzelf niet op straat liet! Gooi 't nu maar zoo ongemerkt weg in den haard. — Gaat zitten. Hier knus in het hoekje geschaard. — Me lieve mevrouwtje! Kom, wees u nou wijzer: Dat voetje terug! Nee, nee — niet aan dat ijzer!
