58 19.
WANHOPIG BESLUIT V A N E E N GESLINGERD KRANTENLEZER.
„Dronken of gek — wie meenen, dat een Duitsch officier te hoog staat voor deze qualificaties, hoe anders kunnen zij het gebeurde met de Artemis verklaren, waardoor een brandmerk is gedrukt op de Duitsche marine? — Zoodat wij, ïn afwachting van een verklaring, die voor den betrokken officier minder onaangenaam is, voorloopig alleen de keus hebben tusschen bovengenoemd alternatief." — Prof. Kernkamp, De drijvende dood. „Van welke zijde men de zaak ook beziet, is het optreden van de Engelsche regeering in deze kwestie — de aanhouding der effecten — als een ongehoorde rechtsschennis aan te merken, waardoor roekeloos met de sympathieën der neutralen wordt gespeeld." — Hbl.
Eens was i k pro-Duitsch — maar dat kun je niet blijven, Als j ' even bedenkt, wat ze doen, Die Duitschers, in 't dwaze, doldriftige drijven, Teg' ieder begrip van fatsoen, Hoe groot, en hartgrondig, rechtvaardig de grief is, Nu rede noch oordeel meer geldt, Nu „dronken, of gek" slechts het alternatief is, Aan Duitsch' officieren gesteld. (Tubantia????) Artemis! en zoo veel meer nog, Te veel voor mijn kleine bestek; Wat wacht ons nog meer van dien kant? Hoeveel keer nog Zal 't klinken, het „dronken, of gek?" Ook was er een tijd, dat ik hevig pro-Britsch was, Wat leek mij mijn vaderland klein! Toen d' Engelsche spirit mijn leidsman, mijn gids was, • E n 'k bijna een Brit wilde zijn! Maar als ik nu opmerk, hoe trotsch en verwaten, Hoe strijdig met regel en recht, Brittannia, spottend met alle tractaten, Beslag op onz' eigendom legt, Nu komt mij de twijfel de ziel ondermijnen, — Hoe graag 'k dit gevoel overwon — Nu zie 'k sympathie en bewondring verdwijnen, Versmelten, als sneeuw voor de zon. Nu elk van de twee ons Ons hoont, krenkt, Nu vrees ik wel, dat er Dan dat 'k maar...
zoo bar op de kop zit, ons minacht, in 't kort, niet anders meer op zit, pro-Nederlandsch word!
