Erga bonos comis, liberalis, pius, commodis amicorum anxiè inserviens; pro pauperibus semper sollicitus; quorum egestati in hac urbe mire consuluit, pecuniâ mutuo datâ infimis artificum, in ratâ, eâque exigua portione per septimanas rependenda, unde multi paupertati jam succumbentes, sese paulatim expedierunt.
Idem, abstinentiæ exemplar antiquum, parcè atque duriter rem familiarem administravit; quasque sibi inutiles spernebat opes, sedulo tamen comparatas, domui hospitali condendæ, moriens magnifice legavit: ubi idiotæ & lunatici, collati muneris ignari, piè semper tractarentur.
Hic vir, tantus, talisque, qui vividis ingenii viribus longè genus humanum superabat, a civibus ingratis diu neglectus, magnatum invidiam sæpius, gratiam vix unquam expertus, triginta duos annos latuit in Hiberniâ, nullo ultra decanatum insignitus titulo; quod tamen illi pro votis accidisse inter amicos constat, quippe cui semper in ore erat; non tam referre, quo genere honorum sis ornatus, quam a quibus & inter quos.
Tandem senio, atque intolerandis capitis doloribus confectus, mente, memoria, sensu paulatim deficientibus, jamque penitus extinctis, per quatuor postremos vitæ annos, inter mœrentes amicos mortuus vixit; quem tamen omni laude dignissimum ritè consecrant divina ingenii lumina.
I shall close my account of this extraordinary man, with laying open one leading part of his character, which may serve as a clew to the whole. He was perhaps the most disinterested man that ever lived. No selfish motive ever influenced any part of his conduct.
