N om vedl da chi agn se lamentava na ota
Jump to navigation
Jump to search
N om vedl da chi agn se lamentava na ota
N om vedl da chi agn se lamentava na ota che tüt s' ê modé, e ch' ël n' ê plü nia sco zacan. "Ël é bëin na meseria", dîjel, "che an và de continuo metan sö valch da nü; infinamai chisc proi ne pò se parè de mëte sö ćize cosses nöies. Ëi à metü sö ćizé burć pićià mortai; ći che chisc é ne sai pa iö por ater, mo chël tant vëighi, che do da chël pêl che an ne posse plü fà ći che an vó. Dant ia se la dêven bona, e mascima con chëstes ëles podôven fà ći che an orova. Mo desëin, despò ch' ël é vegnü sö chisc pićià mortai, pêl insciö che an n' alse plü fà nia."