Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/167

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

„Niźliby o się nic nie dbał,        2575
„Od przyjaciół potrzeb żebrał.
„Kogo potkasz, rad pozdrawiaj.
„A starszemu wczesność działaj:
„I pies dla swej pokorności
„Dostawa sobie żywności!        2580
„Nie śmiej sie nigdy z nędznego,
„Ale wspieraj nędze jego:
„Nieszczęście po ludziach chodzi;
„Nie wiesz, coć sie też przygodzi!
„Dobrej nauce przystawaj,        2585
„A mądrej rady nie wzgardzaj:
„Bo kto sie rad mądrych radzi,
„Ten sie w plotkach nie uwadzi!
„Gdyćby kto czego pożyczył,
„Patrz, by mu co na czas wrócił,        2590
„Chceszii, być potym wierzono,
„Dobry sąd o tobie miano!
„Komu możesz, dobrze dzialaj;
„Tego nigdy nie wymawiaj
„Ani chciej być przeto smutnym,        2595
„Iż poznasz kogo niewdzięcznym!
„Pochlebcę i obmownego
„Odpędź precz od domu swego:
„Czci z takimi nie otrzymasz
„I cnoty stracisz, które masz!        2600
„O to pracuj, by mógł jednego
„Przyjaciela mieć prawego,
„Przed którym więc już nic nie taj,
„Smiele mu sie wszego zwierzaj!
„Co masz czynić, by tak działał,        2605
„Iżby potym nie żałował;