gūð getwǣfed, nymðe mec God scylde.
Ne meahte ic æt hilde mid Hruntinge
1660wiht gewyrcan, þēah þæt wǣpen duge;
ac mē geūðe ylda Waldend,
þæt ic on wāge geseah wlitig *hangianFol. 166b.
eald sweord ēacen (oftost wīsode
winigea lēasum), þæt ic ðȳ wǣpne gebrǣd.
1665Ofslōh ðā æt þǣre sæcce, þā mē sǣl āgeald,
hūses hyrdas. Þā þæt hilde-bil
forbarn, brogden mǣl, swā þæt blōd gesprang,
hātost heaþo-swāta. Ic þæt hilt þanan
fēondum ætferede, fyren-dǣda wræc,
1670dēað-cwealm Denigea, swā hit gedēfe wæs.
Ic hit þē þonne gehāte, þæt þū on Heorote mōst
sorh-lēas swefan mid þīnra secga gedryht,
ond þegna gehwylc þinra lēoda,
duguðe ond iogoþe; þæt þū him ondrǣdan ne þearft,
1675þēoden Scyldinga, on þā healfe
aldor-bealu eorliim, swā þū ǣr dydest.”
Ðā wæs gylden hilt gamelum rince,
hārum hild-fruman, on hand gyfen,
enta ǣr-geweorc; hit on ǣht gehwearf,
1680æfter dēofla hryre, Denigea frēan,
wundor-smiþa geweorc; ond[1] þā þās worold ofgeaf
grom-heort guma, Godes ondsaca,
morðres scyldig, ond his mōdor ēac,
on geweald gehwearf worold-cyninga
1685ðǣm sēlestan be *sǣm twēonum,Fol. 167a.
- ↑ 1681. Müllenhoff and Bugge reject ond as superfluous. It is certainly very unusual at the beginning of a sentence which is only a parallel expansion of what precedes.