"Discretis Christi hæredibus, immaculatæ Matris Cantabrigiæ scholaribus, Alcuinus, vita peccator, salutem et doctrinæ virtutibus gloriam. Quoniam ignorantia mater est erroris, rogo intime, ut inter vos assuescant pueri adstare laudibus superni Regis, non vulpium fodere cavernas, non fugaces leporum cursus sequi, discant nunc Scripturas Sacras, habita cognitione veritatis scientiæ, ut ita ætate perfecta alios docere possint. Recogitate, obsecro, carissimi, nobilissimum nostri temporis magistrum Bedam Presbyterum, vestræ Universitatis doctorem, sub quo, divina permittente gratia, gradum suscepi doctoralem A. ab Incarnatione Domini 692, qualem habuit in juventute studendi aninium, qualem nunc habet inter homines laudem, et multo magis apud Deum remunerationis gloriam. Valete semper in Christo Jesu, cujus gratia coadjuvati estis in doctrina. Amen."
It is added, that at an advanced period of life, when he was about to retire from the University, he thus addressed his disciples, "Discite, filioli, dum vobiscum sum. Nescio enim, quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus, et revertatur animus meus ad eum qui misit illum et in hanc vitam venire concessit, diu vixi. Bene consuluit mihi Dominus meus Jesus in hoc vitæ spatio, cupio dissolvi et esse cum Christo."
The whole of this history, however, recorded by
