Page:Ruize-rijmen 1922.pdf/121

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

106 D'r zit niets meer op, Dan met mokkenden kop Den dag met den nacht te verruilen. Het land als de pest. Ruk maar op. Naar je nest. Diep onder de dekens. E n huilen. 55. E E N FAILLISSEMENT. Door het torpedo-werk van de Duitsche duikboot verdronken meer dan 1600 personen. Het bericht van de heldendaad der bemanning bracht over Duitschland, schrijft de Köln. Zeitung, „eine jublende Freude." Alle opvarenden verkregen het IJzeren Kruis.

Als de vrede is gesloten, En de strijd gestreden is, Als er bloeds genoeg vergoten, Leeds genoeg geleden is; Als de zwakke landman zwoegend — Want de sterken zijn gedood — 't Bloedgedrenkte land doorploegend Op verminkte lijken stoot; Als de tranen wat gedroogd zijn Van de weduw en de wees, De belastingen verhoogd zijn, En de prijs van 't brood en 't vleesch; Als het aantal werkelooze' Niet meer weeklijks, daaglijks, stijgt, En de werkman, na een pooze, Hier of daar een plaatsje krijgt; Als de zaken weer gaan loopen, En de rust is weergekeerd — Hebben w'allen, laat ons hopen, Eéne wijze les geleerd: Dat in heel ons brave leven Eigenbaat, -belang, gewin, Drijfveer is van al ons streven — Nimmer God Qf Godsdienstzin,