Page:The poems of Gaius Valerius Catullus - Francis Warre Cornish.djvu/132

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.

'primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis,
falsumst.10
atqui non solum hoc sc elicit cognitum habere31
Brixia -f-Chinca suppositum specula, +
flavus tiuam molli percurrit fluminc Mella,
Brixia Veronac mater amata meae;
seel de Postumio et Cornell' narrat amore,35
cum quibus ilia malum fecit adulterium.'
dixerit hie aliquis: 'quid? tu istaec, ianua, nosti?
cui numquam domini limine abesse licet,
nee populum auscultare, seel hie suffixa tigillo
tantum operire soles aut aperire domum? '4 o
' saepe illam audivi furtiva voce loquentem
solam cum ancillis haec sua flagitia,
nomine dicentem quos diximus, ut pote quae mi
speraret nee linguam esse nee auriculam.
praeterea addebat quendam, quern elicerc nolo45
nomine, ne tollat rubra supcrcilia.
longus homost, magnas cui litcs intulit olim
falsum mendaci ventre pucrpcrium.

LXVIII

Quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo
conscriptum hoc lacrimis mittis cpistolium,
naufragum ut cicctum spumantibus aequoris undis
sublevem ct a mortis limine restituam,
quem neque sancta Venus molli requiescere somno
desertum in lecto caclibc perpctitur,