Page:The Journal of English and Germanic Philology Volume 18.djvu/557

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.

Hebrew-German Paraphrase of the Book Esther 553 Da sprach die edel frou: "vil liebr her mln, ein kleine bet wil ich niu ach gewert sin, ds die juden morgen die loub ach soln hon, 1450 zu rechen an irn findn, die in leit hon geton." Da sprach der kunig: "die bet, die du host gegert, Esther, vil Hebe kunigin min, die soltu sin gewert; sie soln die loub hon vun mir." da besameltn sich die judn ein gross her. . 1455 Ouch an dem vierze'hndn tag in adar da samelth sich die judn aber dar. es was aso beschert, ds ir find muosstn biickn; wo sie sie sahn, sie begunden in nach zu riickn. Die judn ar sluogn in der stat Susan 1460 aber irer find dri hundrt man; in andrn landn wordn die heidii ar slagen fiinf un' sobnzik tounsnt man, vr war ich iuch ds sagen. (432b) Die judn woltn irer find guot nit nemen, ds man nit solt sprechn, sie hetn es des guots halbn tuon remen. 1465 an dem dri zehndn tag in adar die judn rachn sich an irn findn gar. Sie begiinnen gross wirtschaft un' steltn froud vil, un' al ir soreg vun irm herzen viel. diese geschicniss schreib Mordechai in ein plat 1470 un' sant die brief in ein ieklich stat. Er gebot in zu tun an dem tag gross hochzit: ds hon mir geton bis an hiut man sol des tages froud hon un' vol (!) trinkn schon un' wol essn got zu ern un' zu Ion. 1475 Ds solt ir nit vr gessn die wil ir hat ds leben: air lei gobn sol ieklichr sinem geseln sendn un' dem ar- men fur sin purim geben. da antphingn die judn uf sich, ds sie ds woltn ton, darum wert purim numr men ab gon. Da antphingn sie uf sich un' ir gesleht, 1480 ds soln die judn umr men tun gar reht, wen Haman einen boesn rot gedoht, da macht got, ds es an im ward groht. (433a) Uf sin houbt ward sin eigerat (!) ar gangen, ds er un' al sin kindr wordn gehangen.

i