[What follows is an extract from Sande's Decisiones Frisicæ, being his report of the case, which in the preceding article is referred to as a decision by the supreme court of Friesland in 1634, for the legitimacy of a child born in the twelfth month after the husband's death. It is taken from the fourth book, title 8, definition 10.] "Partum à muliere, quæ non probabatur impudicè vixisse, editum duodecimo ab obitu viri mense, habitum legitimum et ad viri successionem admissum.
"Vir aliquamdiu valetudinarius, et per quatuordecim
dies ante mortem lecto affixus, ex hac vita migravit die decimo
Augusti, Anuo 1631, relictâ uxore, quæ nono mensis
Julii die anno insequenti peperit filiam, ita ut à die obitûs
viri effluxerint dies naturales tricenti et triginta tres, qui
efficiunt menses solares completos undecim cum tribus diebus,
vel lunares ferè duodecim, sive annum integrum lunarem
ab eo momento, quo vir animam reddidit. Quæsitum, an
hæc filia legitima et ad successionem istius viri admittenda
sit.
"Inter Medicos et Physicos constat, quamvis hominis nascendi tempora sint varia, illa tamen ad certos limites revocari. Aristoteles enim lib. 7. histor. animal. ait, soli homini multiplex pariendi tempus datum: nam et septimo mense, et octavo et nono parere potest, et quod plurimum, decimo: nonnullas etiam mulieres undecimum mensem attingere. His conveniunt, quæ Plinius lib. 7. natur. hist cap. 5. scribit, nonnullas etiam mulieres undecimum mensem attingere.
"Secundùm ordinarium igitur naturæ cursum, decimus mensis completus est extremus pariendi terminus. Undè Author libri Sapientiæ cap. 7. v. 2. In utero, inquit, matris figuratus sum raro tempore decem mensium. Et Plautus in Cistelaria refert, puellam compressam exacto decimo mense filiam peperisse. At Authores fidei digni referunt exempla mulierum, quæ undecimo, duodecimo, decimo tertio, et ulte-
