Page:The Journal of English and Germanic Philology Volume 18.djvu/535

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.

Hebrew-German Paraphrase of the Book Esther 531 vil liitzel ir keinr trank odr ass un' erd ir bet was. 695 Der kunigin junk frouen sagen Mordechai an. mit sinem boesn sac sie kamen un' seitn es der kunigin hin dan. sie ar schrac vil ser un' fiel in unmeht (!), sie sprach: "wer hot im ds gross leit gemaht?" (415a) Sie sant im guot kleidr an der zlt, 700 ds er sie an tet, er wolt ir nit. die her kunigin ds gesach, sie rief einen fiirstn, der was geheissn Hethach. Sie gebot im, ds er ging besehn, was doch Mordechai waer geschehn; 705 da ging Hethach, der her, er fragt Mordechai, was im geschehn waer. Er nant im ds gelt, ds Haman bot, ds er in an tet den tot; er wist in die brief, die man hat us gesant, 710 ds man die judn al totn solt, as wit alle lant. Er bat in, ds er ir sagt, ds sie ds tet un' den kunig vur ir volk bet, un' ds sie gedeht an die gross not, sie weiss selbrt nit, wie naht ir is der tot. 715 Der furst widr ging un' Esther saget. wie ser sie da vr zaget. sie hiess den fiirstn gan, ds er Mordechai widr saget also: "Es wissn wol al, die mit mir sint stetiglich, 720 es si wib odr man, arena odr rich, der vur den kunig get in den gartn stan, der muoss den lib vr lorn hon. Wenn on (!) ob es der kunig begert, un' ds er reicht im die giildn gert. 725 un' ich hon got gebetn drissig tag an, ds mich der kunig nit bet zu im zu gan. (415b) Wenn du mir gesagt host allr ding, welche judn tohtr geren (!) ging un' mit willn schlief bi einem heidn, 730 die muoss zu ewik vun irm man sin geis (ch) n (!).

730. geischn is no doubt a slip of the pen for gescheiden.