Dr. Esperanto's International Language (1889)/Mia penso
Mia penso
Sur la kamp'o, for de l’ mond'o,
Antaŭ nokt'o de somer'o
Amik'in'o en la rond'o
Kant'as kant'o'n pri l’esper'o.
Kaj pri viv'o detru'it'a
Si rakont'as kompat'ant'e,–
Mi'a vund'o re'frap'it'a
Mi'n dolor'as re'sang'ant'e.
* * *
„Ĉu vi dorm'as? Ho, sinjor'o,
Kial tia sen'mov'ec'o?
Ha, kred'ebl'e re'memor'o
El la kar'a infan'ec'o?”
Kio'n dir'i? Ne plor'ant'a
Pov'is est'i parol'ad'о
Kun fraŭl'in'o ripoz'ant'a
Post somer'a promen'ad'о!
* * *
Mi'a pens'о kaj turment'o,
Kaj dolor'o'j kaj esper'o'j!
Kiom de mi en silent'о
Al vi ir'is jam ofer'o'j!
Kio'n hav'is mi plej kar'a'n–
La jun'ec'o'n–mi plor'ant'a
Met'is mem sur la altar'o'n
De la dev'о ordon'ant'a!
* * *
Fajr'o'n sent'as mi intern'e,
Viv'i ankaŭ mi dezir'as,–
Io pel'as mi'n etern'e,
Se mi al gaj'ul'o'j ir'as...
Se ne plaĉ'as al la sort'o
Mi'a pen'o kaj labor'о–
Ven'u tuj al mi la mort'o,
En esper'o–sen dolor'o!