This page needs to be proofread.
DEFLAGRATE.
- ion = bepaling, omschrijving, beschrijving; Def`i`nitive, subst. bepalend woord (b.v. een adjectief); adj. beslissend, afdoend; subst. —ness.
- Deflagrate, [d`efl[e]gr|e|it], verbranden; subst. D|eflagr`ation.
- Deflate, [difl`e`it], gas of lucht uitlaten.
- Deflect, [difl`ekt], afbuigen, afwijken; —ion = Deflexion, afwijking, afdrijving (v. een schip).
- Defloration, [d|îflore``i[vs]'n], [d|eflor`e`i[vs]'n], verkrachting; Deflour, Deflower, [difl`a`u[e]], onteeren, schenden; —er = verkrachter.
- Defluxion, [difl`[a]k[vs]'n], ontsteking, catarrh.
- Defoe, [d[e]f`o`u].
- Deforest, [dif`or[e]st], ontwouden.
- Deform, [dif`öm], misvormen; Deform`ation = mismaking; —ed = mismaakt; subst. —edness; Def`o`rmity = wanstaltigheid, mismaaktheid.
- Defraud, [difr`ôd], onrechtmatig onthouden, bedriegen, beetnemen; —er = bedrieger, smokkelaar.
- Defray, [difr`e`i], betalen, afbetalen, vereffenen: He —ed our expenses = hield ons vrij; subst. —ment.
- Deft, [deft], vlug, vaardig, handig; subst.
—ness.
- Defunct, [dif`[a][n,]kt], overleden(e).
- Defy, [dif`a`i], uitdagen, tarten, trotseeren: It defies description = gaat alle beschrijving te boven. Zie Defiance.
- Degeneracy, [did[vz]`en[e]r[e]si], ontaarding; Deg`e`nerate, adj. ontaard, laag; subst, gedegenereerde; — verb. ontaarden; Deg|ener`ation = ontaarding.
- Deglutinate, [digl`ûtin|e|it], losmaken (wat gelijmd is).
- Deglutition, [d|eglut`iti[vs]'n], [d|îglut`i[vs]'n], slikken.
- Degradation, [d|egr[e]d`e`i[vs]'n], dégradatie, afzetting, vernedering, vermindering; — verb. Degrade, [digr`e`id]; Degrading = onteerend.
- Degree, [digr`î], subst. graad, rang, waardigheid, verwantschap, stand: He took his — = promoveerde; By —s = trapsgewijze, langzamerhand; Persons in their — = van hun stand; In a — = tot op zekere hoogte, in zekeren zin; In no — = geenszins; In some — = eenigszins; eenigermate; To a — = in hoogen graad, buitenmate; Honorary — = doctorstitel honoris causa; —-day = promotiedag; —-title = academ. graad.
- Dehisce, [dih`is], openspringen; adj. —nt; subst. —nce.
- Dehort, [dih`öt], afraden; adj. —atory.
- Deicide, [d`îis|a|id], Christusmoord, Christusmoordenaar.
- Deific(al), [dîifik'(l)], vergoddelijkend; D|eific`ation = vergoddelijking, apotheose; D`eif|ier = vergoder; D`eif|orm = van goddelijken vorm; Deify, [d`îif|a|i], vergoden, vergoddelijken.
- Deign, [dein], zich verwaardigen, toestaan.
- Dei gratia, [d`î-ai gr`e`i[vs]i[e]], van Gods genade.
- Deil, [dîl], [dil], duivel (Schotsch).
- Deism, [d`îizm], deïsme; D`eist = deïst; adj. De`i`stic(al); Deity, [d`îiti], Godheid.
- Deject, [did[vz]`ekt], adj. terneergeslagen (= —ed), ontmoedigd; — verb. ontmoedigen,
