Page:An Essay on Translated Verse - Roscommon (1684).djvu/11

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.
Æneadas mirata cani, bellumque, ducesque
Et Pastoris Oves, his vocibus or a resolves.
Quam bene Te poteram patulis amplectier ulnis
Magne Comes, nostræ O famæ defensor & hæres!
Nunc licet insulsi vertant mea scripta Poetæ,
Mollior ac Elegis Ovidî sonet Ilias, ausit
Mævius infælix calamo disperdere Versus,
Cuncta piat Silenus, & haud imitabile carmen
Prima quod infantis cecinit cunabula mundi
Durabit, famamque per omne tuebitur ævum.
Grandibus ille modis & mirâ pingitur arte:
Per Te, Dulce decus, nostri viget ille laboris
Relliquiæ, multum Britico celebrandus in ore.
Tu Genio da fræna tuo, nec voce beatam
Hâc tristere animam—cape dona extrema Tuorum.
Carmina adhuc cineri exequias persolve Maronis,
Pulchrior in tanta splendet mea gloria musâ.
Plurimus Angligenum manibus versabere, plebi
Sordebunt excusa ducum simulacra tabellis;
Te melius vivo pingentem carmine cernent.
Dum translatorum sudant ignobile vulgus,
Ut captent oculos Phaleris, & imagine falsâ
Lactent lectorem, & vanâ dulcedine pascant;
Me mihi restituis versu, sensusque latentes
Eruis, & duplicem reddit tua charta Maronem.

E Collegio S. S. &
Individuæ Trin. Cant.

To