Varro de re Rustica, lib. 3. cap. 14. gives us an account of the ways of making their Coclearia, in the following words. Nam & idoneus sub dio sumendus locus cocleariis, quem totum circum aqua claudas, ne quas ibi posueris ad partum, non liberos earum, sed ipsas quæras. Aqua, inquam, siniendæ, ne fugitivarius sit parandus. Locus is melior, quem & non coquit sol, & tangit ros. Qui si naturalis non est (ut ferè non sunt in aprico loco) neque habeas in opaco, ut facias, ut sunt sub rupibus ac montibus, quorum alluant radices lacus ac fluvii, manu facere oportet roscidum: qui fit, si eduxeris fistulam, & in eam mamillas imposueris tenues, quæ eructent aquam, ita ut in aliquem lapidem incidat, ac late dissipetur. Parvus iis cibus opus est, & is sine ministratore, Et hunc, dum serpit, non solùm in area reperit, sed etiam si rivus non prohibet, in parietes stantes invenit. Denique ipsæ exgruminantes ad propalam vitam diu producunt, cum ad eam rem panca laurea folia interjiciant, & aspergant furfures non multos. Itaque coquus has vivas an mortuas coquat, plerumque nescit. Genera coclearum sunt plura, ut minutæ albulæ, quæ afferuntur è Reatino, & maxime quæ de Illyrico apportantur, & mediocres, quæ ex Africa afferuntur. Non quo non in his regionibus quibusdam locis, eæ magnitudinibus non sint dispariles, nam ut valde amplæ sunt. Quanquam ex Africa quæ vocantur solitannæ, ita ut in eas 80 quadrantes conjici possunt, & sic in aliis regionibus eædem inter se collatæ & minores sunt ac majores. Hæ in fœtura pariunt innumerabilia. Earum semen minutum ac testa molli, diuturnitate obdurescit, magnis insulis in areis factis, magnum bolum deferunt æris. Has quoque saginare solent ita, ut ollam cum foraminibus incrustent sapa & farre, ubi pascantur, quæ foramina habeat, ut intrare aer possit. Vivax enim hæc Natura.
Not only places were made for Snails by the Romans, as Parks for Deer with us, but also conveniences were made for Rats to feed, and be bred for the Table, as appears by what the same Author tells us in the next Chapter.
Glirarium autem dissimili ratione habetur, quòd non aqua, sed maceria locus sepitur, Tota lævi lapide, aut tectorio intrinsecus incrustatur, ne ex ea erepere possit. In eo arbusculas esse oportet, quæ ferunt glandem: quæ, cum fructum non ferunt, intra maceriam jacere oportet glandem & castaneam unde saturi fiant. Facere his cavos oportet laxiores, ubi pullos parere possint. Aquam esse tenuem, quòd ea non utuntur multum, & aridum locum quærunt. Hi saginantur in doliis, quæ etiam in villis habent multi, quæ figuli faciunt, multo aliter atque alia, quòd in lateribus eorum semitas faciunt, & cavum, ubi cibum constituant. In hoc dolium addunt glandem, aut nuces juglandes, aut castaneam. Quibus in tenebris, cum cumulatim positum est in doliis, fiunt pingues.
All these several and vastly differing Bodies; which, when no other are at hand, must be the Food of Mankind in the places where they are produced, are not only digested by the Artifice ofNature
