Page:English Law and the Renaissance.djvu/102

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been validated.
90
Notes 61, 62

et Londinenses iurisconsulti, quibuscum disputare, cum ruri sim et extra academiam, non illibenter soleo, qui barbaras tantum et semigallicas nostras leges inspexerint, homines ab omnibus suis humanioribus disciplinis et hac academiae nostrae instructione semotissimi, etiam cum quid e philosophia, theologiave depromptum in quaestione ponatur, Deus bone! quam apte, quamque explicate singula resumunt, quanta cum facilitate et copia, quantaque cum gratia et venustate, vel confirmant sua, vel refellunt aliena! Certe nee dialecticae vim multum in eis desideres, nee eloquentiae splendorem. Eorum oratio est Anglicana quidem, sed non sordida, non inquinata, non trivialis, gravis nonnunquam et copiosa, saepe urbana et faceta, non destituta similitudinum et exemplorum copia, lenis et aequabilis, et pleno velut alveo fluens, nusquam impedita. Quae res tantam mihi eorum hominum admirationem concitavit, ut aliquandiu vehementer optarim, secessionem aliquam ab ista academia facere et Londinum concedere, ut eos in suis ipsis scholis ac circulis disputantes audirem, quod an sim facturus aliquando, cum feriae longae, et quasi solenne iusticium, nostris praelectionibus indicatur, haud equidem pro certo affirmaverim.'

Multiplication of English law books.62  Soule, Year Book Bibliography, in Harvard Law Review, vol. XIV., p. 564: 'In 1553 the field of Year-Book publication was entered by Richard Tottell, who for thirty-eight years occupied it so fully as to admit no rival. There are about 225