Scholiast on Homer, Od. xii. 168. ἐντεῦθεν
Ἡσίοδος καὶ τοὐς ἀνέμους θέλγειν αὐτὰς ἔφη.
Scholiast on Homer, Od. i. 85. τὴν μὲν γὰρ
Ὠγυγίαν ἐντὸς εἷναι πρὸς ἑσπέραν, τὴν δὲ Ὠγυλίαν
κατὰ Κρήτην Ἡσίοδός φησι κεῖσθαι·
[πόν]τον δ' Ὠγύλιον ἠδ' Ὠγυλίην ... νῆσον.
Id. Od. vii. 54. Ἡσίοδός δὲ ἀδελφὴν Ἀλκινόου
τὴν Ἀρήτην ὑπέλαβεν.
Schol. on Pindar, Ol. x. 46.
τὴν δ' Ἀμαρυγκείδης Ἱππόστρατος, ὄζος Ἄρηος,
Φυκτέος ἀγλαὸς υἱός, Ἐπειῶν ὄρχαμος ἀνδρῶν ...
Apollodorus i. 8. 4. 1. Ἀλθαίας δὲ ἀποθανούσης
ἔγημεν Οἰνεὺς Περίβοιαν τὴν Ἱππονόου. ταύτην
δὲ . . . Ἡσίοδός . . . ἐξ Ὠλένου τῆς Ἀχαίας
ἐφθαρμένην ὑπὸ Ἱπποστράτου καὶ Ἀμαρυγκέως
Ἱππόνουν τὸν πατέρα πέμψαι πρὸς Οἰνέα πόρρω
τῆς Ἑλλάδος ὄντα ἐντειλάμενον ἀποκτεῖναι.
ᾤκεε δ' Ὠλενίην πέτρην ποταμοῖο παρ' ὄχθας
εὐρῆος Πείροιο.
Diodorus[1] v. 81. ἦν δ' ὁ Μακαρεὺς υἱὸς μὲν
Κρινάκου τοῦ Διός, ὥς φησιν Ἡσίοδός ...,
κατοικῶν δ' ἐν Ὠλένῳ τῆς τότε μὲν Ἰάδος, νῦν
δ' Ἀχαίας καλουμένης.
| 