Grammatically Esperanto differs from Ido by the plural end- ings -oj, -aj, -uj of noun, adjective, and pronoun respectively; by the endings -i and -u of the infinitive and imperative respectively; by the obligatory application of the accusative (on, -ojn, ajn, ujn) for the direct object and otherwise; finally by the variability of the adjective in case and number. The comparison of the texts will also bring out clearly the euphony of Ido and the extreme cacophony of Esperanto which is due to the abundance of the sibilants and the excessive repetition of the combinations oj, aj, uj, ojn, ajn, ujn. (The Esperanto j is pronounced like the English y in young) It will be noticed that the unconnected sentences given below are not at all far fetched like the English catch: Chichester church stands in Chichester church On the contrary, they are ordi- nary, every-day phrases, yet they sound in Esperanto like that catch in English. COMPARATIVE TEXTS OF ESPERANTO AND IDO I. Esperanto Ido Ĝu ŝi scias ĉion ?[1] Kad el savas omno? Gu ŝi ĉiam ruĝiĝas pri ĉio ? Kad el sempre redeskas pri Gu ŝia voĉo plaĉas al vi? omno? Gu ŝia fianĉo serĉis ŝin ? Kad lua voco plezas a vu? Ĉar ŝi ne scias, ĉu ŝia ĉapelo Kad lua fianco serchis el? estas tie-ĉi aŭ ĉe ŝia ĉambro, Pro ke el ne savas, kad lua cha- serĉu ĝin ĉie. pelo esas hike od en lua Si ĉiam ĉarmas ĉiujn per sia chambro, serchez ol omnube. ĝentileco; eĉ ŝiaj malamikoj El sempre charmas omni per konfesas tion-ĉi. sua jentileso; mem lua ene- Mi ne amas ŝiajn infanojn, ĉar miki konfesas co. ili ĉiam turmentas miajn Me ne amas elua infanti, nam hundojn kaj eĉ miajn kana li sempre turmentas mea riojn, kiujn ili timigas per hundi e mem mea kanarii, siaj krioj. quin li timigas per sua krii.
12
- ↑ It was intended to print the comparative texts in the smaller one of the two type sizes used in this text book. But because of the six accentuated letters ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, š, ŭ, peculiar to Esperanto, the larger size had to be selected. Only in this size the printers had at their disposal those letters, having made, years ago, specially and at a large extra expense, the matrices for the letters to print the writer's Esperanto text book. The purpose of this remark is to illustrate strikingly a most substantial defect of Esperanto, the use of peculiar letters, which printers do not possess.
