heofonrīce ðæt wē þā forsāwon. Đū þe ūs lærdest þat we nāwt unālyfdes dydon, and ēac lǣrdest þæt wē ne unrōt sodon þēah ūs ūre spēda wanodon.[1] Đū þe ūs lǣrdest þæt wē underþīeddan ūrne lȳcuman ūre mode.
Đū þe oferswīðdest donne dēað, þe þū sylf ārīse, and ǣac dēst þæt ealle men ārīsað. Đū þe ūs æalle gewurþugast[2] tō þē, and ūs geclēnsast of æallum ūrūm synnum, and ūs gerihtwīsast, and ūre bēne gehȳrest. Đū þe ūs gedydest þīnes hȳredes, and þū þe ūs lērst ealle rihtwȳsnesse, and ūs simle good lērst, and simle ūs good dēst, and ūs ne forlǣst unryhtum hlāforde ðēowian, swā wē gēo dydon. Þū ūs clypast to ūrum wege, and ūs gelēdest tō þære dura and ūs dā untȳnst, and ūs sillest þonne hlāf ēces lȳfes and þone drinc of lȳfes wylle. Đū þe þrēatast men for heora sinnum, and þū lērst þæt hȳ rihte dōmas dēman and rihtwīsnesse dōn. Đū ūs getrymedest and gȳt trymest on ūrum gelēafum, þæt ūs ne magon þā ungelȳfædan amirran.[3] Þū ūs sealdest and gȳt silst þæt angyt, þæt wē ofercumað þone dwolan pāra (þe lǣrad) manna sāwla næbben nān edlēan æfter þisse worulde heora gearnunge, swā gōdes swā yfeles, swæðer[4] hī hēr dōð. Þū þe ūs ālȳsdest of ðām þēowdōme
malorum escis atque illecebris non haeremus. Deus per quem non res minutae non minuunt. Deus per quem melius nostrum deteriori subjectum non est.
Deus per quem mors absorbetur in victoriam. Deus qui nos convertis. Deus qui nos eo quod non est exuis, et eo quod est indnis. Deus qui nos exaudibiles facis. Deus qui nos munis. Deus qui nos in omnem veritatem inducis. Deus qui nobis omnia bona loqueris, nec insanos facis, nec a quoquam fieri sinis. Deus quo nos revocas in viam. Deus qui nos deducis ad januam. Deus qui facis ut pulsantibus aperiatur. Deus qui nobis das panem vitae. Deus per quem sitimus potum, quo hausto nunquam sitiamus. Deus qui arguis saeculum de peccato, de justitia, et de judicio. Deus per quem nos non movent qui minime credunt. Deus per quem improbamus eorum errorem, qui animarum merita nulla esse apud te putant. Deus per quem non servinus infirmis
