mæge swā-swā þū mē nū tēhtest þæt ic his hāwian sceolde hweðer ic ðurfe þāra þrēora þinga ealra þe þū ær embe sprece, ðet is, gelēafa and tōhopa and lufu?
G. Hwilc ðearf byð ðonne þæs gelēafan,[1] þonne man gesyht þæt ðæt hē ēr gelȳfde, and eft wāt[2] þæt hē ēr tōhopede? Ac sēo lufa ne byð næfre gewanod, ac byð swīðe miclum geēced þonne þæt andgyt byð gefastnod[3] on Gode; nē þāre lufu nēfre ne byð nān ende: omni consummatione uidi finem latum mandatum tuum nimis; þæt is, ǣlces worulde þinges ic gesēo ende, ac þīnra beboda ic ne gesēo[4] nēfre ende. Þæt is sēo lufe embe þæt hē witegode. Ac þēah seo sāule sī fulfremed and fulclǣne, þā hwīle þe hēo on þām līcuman byð,[5] hēo ne mæg God gesēon swā-swā hēo wilnað for þæs līcuman hefenesse and gedrēfednesse, būton mid[6] miclum geswince þurh gelēafan and tōhopan and þurh lufe. Đæt sint þā þrēo anceras, þe þæt scyp ðæs mōdes healdað on gemang ðām brogan þāra yða. Þæt mōd þēah hæfð micle frofre on ðām þe hit gelȳfð and geare wōt þæt þā ungelimp and þā ungesǣlþa þisse wurlde ne bēoð ǣce. Swā-swā scypes [hlāford],[7] þonne þæt scyp unge-
necessaria, cum jam videat? Sþec nihilominus, quia jam tenet. Charitati vero non solum nihil detrahetur, sed addetur etiam plurimum. Nam et illam singularem veramque þulchritudinem cum viderit, plus amabit; et nisi ingenti amore oculum infixerit, nec ab asþiciendo usþiam declinaverit, manere in illa beatissima visione non poterit. Sed dum in hoc corpore est anima, etiamsi plenissime videat, hoc est intelligat Deum; tamen, quia etiam corporis sensus utuntur oþere proprio, si nihil quidem valent ad fallendum, non tamen nihil ad non ambigendum, potest adhuc dici fides ea qua his resistitur, et illud þotius verum esse creditur. Item quia in ista, quanquam Deo intellecto anima jam beata sit; tamen, quia multas molestias corporis sustinet, sperandum est ei post mortem omnia ista incommoda non futura. Ergo nec spes, dum post in hac est vita, animam deserit. Sed cum post hanc vitam tota se in Deum collegerit, charitas restat qua ibi teneatur. Nam neque dicenda est fidem habere quod illa sint vera, quando nulla falsorum interþellatione sollicitatur; neque quidquam sperandum ei restat, cum totum
