Page:Metamorphoses.djvu/438

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.

OVID

innumeras errore vias vixque ipse revertı ad limen potuit: tanta est fallacia tecti.

Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram clausit, et Actaeo bis pastum sanguine monstrum 170 tertia sors annis domuit repetita novenis, utque ope virginea nullis iterata priorumn ianua difficilis filo est inventa relecto, protinus Aegides rapta Minoide Diam vela dedit comitemque suam crudelis in illo litore destituit; desertae et multa querenti amplexus et opem Liber tulit utque perenni sidere clara foret, sumptam de fronte coronam inmisit caelo: tenues volat illa per auras dumque volat, gemmae nitidos vertuntur in ignes 180 consistuntque loco specie remanente coronae, qui medius Nixique genu est Anguemque tenentis. 175

Daedalus interea Creten longumque perosus exilium tactusque loci natalis amore clausus erat pelago. "terras licet" inquit"et undas obstruat: et caelum certe patet; ibimus illac: 186 omnia possideat, non possidet aera Minos." dixit et ignotas animum dimittit in artes naturamque novat. nam pouit in ordine pennas a minima coeptas, longam breviore sequenti, ut clivo crevisse putes: sic rustica quondam fistula disparibus paulatim surgit avenis; tnn lino medias et ceris alligat imas atque ita conpositas parvo curvamine flectit, 190418