OVID nec satiatur aquis peregrinosque ebibit amnes, utque rapax ignis non umquam alimenta recusalt innumerasque faces cremat et, quo copia maior est data, plura petit turbaque voracior ipsa est: sic epulas omnes Erysichthonis ora profani 810 accipiunt poscuntque simul. cibus omnis in illo causa cibi est, semperque locus fit inanis edendo. “ Iam que fame patrias altaque voragine ventris attenuarat opes, sed inattenuata manebat tum quoque dira fames, inplacataeque vigebat 845 flamma gulae. tandem, demisso in viscera censu, filia restabat, non illo digna parente. hanc quoque vendit inops: dominum generosa recusat et vicina suas tendens super aequora palmas eripe me domino, qui raptae praenia nobis 50 virginitatis habes!' ait: haec Neptunus habebat; qui prece non spreta, quamvis modo visa sequenti esset ero, formamque novat vultumque virilem induit et cultus pisces capientibus aptos. hanc dominus spectans o qui pendentia parvo 855 aera cibo celas, moderator harundinis,' inquit sic mare conpositum, sic sit tibi piscis in unda credulus et nullos, nisi fixus, sentiat hamos: quae modo cum vili turbatis veste capillis 859 litore in hoc steterat (nam stantem in litore vidi), dic, ubi sit: neque enim vestigia longius exstant.' illa dei munus bene cedere sensit et a se se quaeri gaudens his est resecuta rogantem: 'quisquis es, ignoscas; in nullam lumina partem 464
