OVID per iuga chrysolithi positaeque ex ordine gemmace clara repercusso reddebant lumina Phoebo 110 Dumque ea magnanimus Phaethon miratur opusque erspicit, ecce vigil rutilo patefecit ab ortu purpureas Aurora fores et plena rosarum atria: diffugiunt stellae, quarun agmina cogit Lucifer et caeli statione novissimus exit. 115 Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit cornuaque extremae velut evanescere lunae, iungere equos Titan velocibus imperat Horis. iussa deae celeres peragunt ignemque vomentes, ambrosiae suco saturos, praesepibus altis quadripedes ducunt adduntque sonantia frena, tum pater ora sui sacro medicamine nati contigit et rapidae fecit patientia flammae inposuitque comae radios praesagaque luctus pectore sollicito repetens suspiria dixit: " si potes his saltem monitis parere parentis parce, puer, stimulis et fortius utere loris! sponte sua properant, labor est inhibere volentes. nec tibi directos placeat via quinque per arcus! sectus in obliquum est lato curvamine limes, zonarumque trium contentus fine polumque effugit australem iunctamque aquilonibus arcton hac sit iter! manifesta rotae vestigia cernes. utque ferant aequos et caelum et terra calores, nec preme nec summum molire per aethera cursum! altius egressus caelestia tecta cremabis, inferius terras; medio tutissimus ibis. 120 125 130 136
