Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/108

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

84 TERENTI PHORMIO.

Ph. Quin tu hinc pollicitationcs aufer et quod fers cedo. Ge. Oh, Tu quoque aderas, Phormio? Ph. Aderam. sed tu

ccssas? Ge. Accipe, em : Vt modo argentum tibi dedimus apud forum, recta domum 8G0 Sumus profecti ; interea mittit erus me ad uxorem 20

tuam. An. Quam 6b rem? Ge. Omitto proloqui ; nam nil ad hanc rem est, Antipho. Vbi in gynaeceum ire occipio, puer ad me ad-

currit Mida, Pone/rendit palHo, resupinat : respicio, rogo Quam ob rem retineat me : ait esse uetitum intro ad eram accedere. 805 ' Sophrona modo fratrem huc ' inquit ' senis intro- 25

duxit Chrcmem ' ; Eumque nunc esse intus cum iUis. hoc ubi ego

audiui, ad fores Suspenso gradu placide ire perrexi, accessi, astiti, Animam compressi, aurem admoui : ita animum

coepi attdndere, Hoc modo sermonem captans. PlL Eii, Geta. Ge. Hic pulcherrimum 870 Facinus audiui : itaque paene hercle exclamaui 30

gaudio. An. Quod? Ge. Ouod nam arbitrare? An. Nescio. Ge. Atqui mirificissumum : Patruos tuos est pater inuentus Phanio uxori tuae.

An. [Hem,]

Quid ai's? Ge. Cum eius consueuit oHm matre in Lemno clancuhim.

Ph. Somnium : utine haec ignoraret suom patrem?

Ge. AHquid credito,

875 Phormio, csse causae. sed me censen potuisse omnia 35

InteHegere extra ostium, intus quae inter sese ipsi égerint?