24 TERENTI PHORMIO.
De. Nam ni haec ita essent, cum illo haud stares, Phaedria. 270 Pn. Si est, patrue, culpam ut Antipho in se ad- 40 miserit, Ex qua re minus rei foret aut famae tempe-
rans, Non caiisam dico quin quod meritus sit ferat. Sed si quis forte mahtia fretus sua Insidias nostrae fecit adulescentiae 275 Ac uicit, nostran culpa east an iudicum, 45
Qui saepe propter inuidiam adimunt diuiti Aut propter misericordiam addunt pauperi? Ge. Ni nossem causam, crederem uera hunc loqui. De, An quisquam iudex est, qui possit noscere 280 Tua iiista, ubi tute uerbum non respondeas, 5°
Ita ut ille fccit? Ph. Functus adulescentuhst Officium hberahs : postquam ad iudices Ventumst, non potuit cogitata proloqui ; Ita eum tum timidum llc obstupefecit pudor. 285 Ge. Laudo hunc. sed cesso adire quam primiim 55 senem? Ere, salue: saluom te aduenisse gaudco. De. Oh, Bone custos, salue, columen uero famihae, Ouoi c6mmendaui fihum hinc abiens meum. Ge. lam dudum te omnis nos accusare audio 290 Inmerito, et me horunc omnium inmeritissumo. 60
Nam quid me in hac re facere uoluisti tibi? Seruom hominem causam orare leges non sinunt, Ncque testimoni dictiost. De. Mitto omnia. Do istiic ' inprudens timuit adulescens ' ; sino 21)5 'Tuscruo's'; uerum si cognatast maxume, 65
Non fuit necesse habere ; sed id quod lex
iubct, Dotem daretis, qua(^reret ahiim uirum. Qua ratione inopem potius ducebat domum?
