Page:Phormio (Morgan 1894).djvu/92

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

6S TERENTI PHORMIO.

Ch. Nam quae haec anus est, exanimata a fratre quae s

egressast meo? So. Quod ut facerem egestas me inpulit, quom scirem infirmas nuptias Hasce 6sse, ut id consulerem, interea uita ut in tuto foret. 735 Ch. Certe edepol, nisi me animus fallit aiit parum pro- spiciunt oculi, Meae nutricem gnatae uideo. So. Neque ille in- uestigatur, Ch. Quid ago? So. Qui cst eius pater. Cn. Adeo, maneo, dum haec lo

quae loquitur magis cognosco? So. Quod si eum nunc reperire possim, nihil est quod uerear. Ch. Eastipsa: C6nloquar. So. Quis hic loquitur? Ch. Sophrona. So. Et meum nomen nominat? 740 Ch. Respice ad me. So. Di obsecro uos, estne hic Stil/o? Ch. Non. So. Negas? Ch. Concede hinc a foribus pauhim istorsum sodes, Sophrona. Ne me istoc posthac nomine appellassis. So. Quid? 15

non obsecro es Quem s6mper te esse dictitasti? Ch. St'. So. Quid has metui's fores? Ch. Conclusam hic habeo uxorem saeuam. ucrum istoc me nomine 745 Eo p6rperam ohm dixi, ne uos fortc inprudentes foris

Effuttiretis atque id porro aHqua lixor mea re- scisceret. So. Istoc pol nos tc hic inuenirc miscrae numquam 20

potuimus. Ch. Ehodi'cmihi,quid rcitibistcum famiUa hac unde exis?