Page:Sallust - tr. Rolfe (Loeb 116).djvu/437

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.
 
SALLUST

SALLUST

communis asperior est, quare indigna vobis nobisque 9 et re publica incipitis ? Atque ego, cuius aetati mors propior est, non deprecor, si quid ea vobis incommodi demitur ; neque mox ingenio corporis honestius quam pro vostra salute finem vitae fecerim.

10 Adsum en C. Cotta consul ! Facio quod saepe maiores asperis bellis fecere, voveo dedoque me pro re publica ! Quam deinde cui mandetis circum-

11 spicite ; nam talem honorem bonus nemo volet, cum fortunae et maris et belli ab aliis acti ratio reddunda

12 aut turpiter moriundum sit. Tantum modo in animis habetote non me ob seel us aut avaritiam caesum, sed volentem^ pro maxumis benificiis

13 animam dono dedisse. Per vos, Qiiirites, et gloriam maiorum, tolerate advorsa et consulite rei publicae I

14 Multa cura summo imperio inest, multi ingentes labores, quos nequiquam abnuitis et pacis opulentiam quaeritis, cum omnes provinciae, regna, maria, terraeque aspera aut fessa bellis sint.

  • volente, V.

412


412