AD CAESAREM SENEM DE RE PUBLICA ORATlO.i
I. Pro vero antea optinebat regiia atque imperia fortunam dono dare, item alia quae per niortaleis ^ avide cupiuntur, quia et apud indignos saepe erant quasi per libidinem data neque cuiquam incorrupta
2 permanserant. Sed res doeuit id verum esse, quod in carminibus Appius ait, fabrum esse suae quemque fortunae, atque in te niaxume, qui tantum alios prae- gressus es, ut prius defessi sint homines laudando
3 facta tua quam tu laude digna faciundo. Ceterum ut fabricata sic virtute j)arta quam magna indu stria haberei decet, ne incuria deformentur aut corruant
4 infirmata. Nemo enim alteri imperium volens con- cedit, et quamvis bonus atque clemens sit, qui plus
5 potest tamen, quia malo esse licet, formeidatur. Id eo evenit, quia plerique rerum potentes pervorse consulunt et eo se munitiores putant, quo illei qui-
6 bus imperitant nequiores fuere. At contra id eniti
^ See Introd. pp. xvi ft'. V ■-= codex Vaticanus, 3864 ; 5" = copies of V.
2 The writer frequently /la.s ei for long i and indulge.^ in other archaic Kpellimin : see Iiitrod. p. xvii.
1 Appius Claudius Caecus, consul in 307 B.C., the earliest Roman writer Unown to us. He (ioniposed Sententiae in the
444
