Page:Sanskrit Grammar by Whitney p1.djvu/186

Singular
Ab. G.	राज्ञस् rā́jñas	आत्मनस् ātmánas	नाम्नस् nā́mnas
L.	राज्ञि, राजनि rā́jñi, rā́jani	आत्मनि ātmáni	नाम्नि, नामनि nā́mni, nā́mani
V.	राजन् rā́jan	आत्मन् ā́tman	नामन्, नाम nā́man, nā́ma
Dual:
N. A. V.	राजानौ rā́jānāu	आत्मानौ ātmā́nāu	नाम्नी, नामनी nā́mnī, nā́manī
I. D. Ab.	राजभ्याम् rā́jabhyām	आत्मभ्याम् ātmábhyām	नामभ्याम् nā́mabhyām
G. L.	राज्ञोस् rā́jños	आत्मनोस् ātmános	नाम्नोस् nā́mnos
Plural:
N.	राजानस् rā́jānas	आत्मानस् ātmā́nas	नामानि nā́māni
A.	राज्ञस् rā́jñas	आत्मनस् ātmánas	नामानि nā́māni
I.	राजभिस् rā́jabhis	आत्मभिस् ātmábhis	नामभिस् nā́mabhis
D. Ab.	राजभ्यस् rā́jabhyas	आत्मभ्यस् ātmábhyas	नामभ्यस् nā́mabhyas
G.	राज्ञाम् rā́jñām	आत्मनाम् ātmánām	नाम्नाम् nā́mnām
L.	राजसु rā́jasu	आत्मसु ātmásu	नामसु nā́masu

a. The weakest cases of mūrdhán m. head, would be accented mūrdhnā́, mūrdhné, mūrdhnós, mūrdhnás (acc. pl.), mūrdhnā́m, etc.; and so in all similar cases (loc. sing., mūrdhní or mūrdháni).

425. Vedic Irregularities. a. Here, as elsewhere, the ending of the nom.-acc.-voc. du. masc. is usually ā instead of āu.

b. The briefer form (with ejected a) of the loc. sing., and of the neut. nom.-acc.-voc. du., is quite unusual in the older language. RV. writes once çatadā́vni, but it is to be read çatadā́vani; and similar cases occur in AV. (but also several times -mni). In the Brāhmaṇas, too, such forms as dhāmani and sāmanī are very much more common than such as ahni and lomnī.