குடித்தேப்பமிடுவோம், மட்டுப்படாமணலையுந் திரித்திடுவோம், ... மண்டலமுற்றுங் கையான் மறைத்திடுவோம், வானத்தையும் வில்லாய் வளைத்திடுவோம், ... மூண்டெரியுமக்கினிக்குள் மூழ்கிவருவோம், முன்னீருள்ளிருப்பினு மூச்சடக்குவோம், தாண்டிவரும் வெம்புலியைத் தாக்கிவிடுவோம், செப்பரிய மூன்றுலகுஞ் செம்பொன்னாக்குவோம், செங்கதிரைத் தன் கதிராச் செய்துவிடுவோம், இப்பெரிய வுலகத்தை யில்லாமற் செய்வோம், வேதன்செய்த சிருஷ்டிகள்போல் வேறு செய்குவோம், ... நாதனுடன் சமமாக நாளும் வாழ்குவோம், நாங்கள் செய்கையிது வென்றாடாய் பாம்பே.
The Siddhas did not like the Brahmans; and they ridiculed in their writings the Brahmans' social institutions, religious observances and Sanskrit Vedas.
(1) நட்டகல்லை தெய்வமென்று நாலுபுட்பஞ் சாத்தியே
சுற்றிவந்து மொணமொனென்று சொல்லுமந்திரமேதடா?
இருக்குநாலு வேதமு மெழுத்தையற வோதிலும்
பெருக்கநீறு பூசிலும் பிதற்றிலும் பிரானிரான்.
வாயிலேகுடித்தநீரை யெச்சிலென்றுசொல்லுறீர்
வாயிலே குதப்புவேத மெனப்படக் கடவதோ?
ஆட்டிறைச்சி தின்றதில்லை யன்றுமின்றும் வேதியர்
ஆட்டிறைச்சி யல்லவோ யாக நீங்கள் பண்ணுறீர்?—Siv.
(2) ஒட்டியர் மிலேச்சரூணர் சிங்களர்
இட்டிடைச் சோனகர் யவனர்சீனத்தார்
பற்பலர் நாட்டினும் பார்ப்பாரிலையால்.—Kap.
Their religion was theism; sometimes the stress they laid on the siddhis or the powers a man can acquire over nature gave it a secularistic colour which occasionlly comes very near atheism and may be mistaken for it. The summum bonum, the highest bliss 'or the paramananda of their existence was to apprehend
