CHORUS.
Chorus ex senibus Mycenæis vel Argivis constans (Argos enim
cum Mycenis confundunt poetæ) Deos urbium in Peloponneso
præsides, ut mala & scelera in domo Pelopis concepta
& imminentia prohibeant avertantque, precatur. &
Tantali impium facinus ac pœnam canit.
ARGOS de Superis si quis Achaïcum,
Pisæisque domos curribus inclitas:
Isthmi si quis amat regna Corinthii,
Et portus geminos, & mare dissidens: 125
Si quis Taygeti conspicuas nives,
Quas, cum Sarmaticus tempore frigido
In summis Boreas composuit jugis,
Æstas veliferis solvit Etesiis:
Quem tangit gelido flumine lucidus 130
Alpheos, stadio notus Olympico:
Advertat placidum numen, & arceat
Alternas scelerum, ne redeant, vices;
Neu succedat avo deterior nepos;
Et major placeat culpa minoribus. 135
Tandem lassa feros exuat impetus
Sicci progenies impia Tantali.
Peccatum satis est. fas valuit nihil,
Aut commune nefas. proditus occidit
Deceptor domini Myrtilus, & fide 140
Vectus, qua tulerat, nobile reddidit
Mutato pelagus nomine, notior
Nulla est loniis fabula navibus.
Exceptus gladio parvulus impio
Dum currit patrium natus ad osculum, 145
Immatura focis victima concidit:
Divisusque tua est, Tantale, dextera,
Mensas ut strueres hospitibus Deis:
Hos aetema fames profequitur cibos,
Hos æterna sitis: nec dapibus feris 150
Decerni potuit pœna decentior.
Stat lusus vacuo gutture Tantalus,
Impendet capiti plurima noxio
CHORUS.
The Chorus, consisting of the old men of Mycenæ and Argos, (for the poets often confounded Argos with Mycenæ) invokes the presiding deities of the cities in Peloponnesus, that they will prevent and avert the wickedness and crimes, that are hatching in the Palace of Pelops, and which are now imminent, and chants of the impious crimes of Tantalus.
