( 190 )
از جذر او را در عددي ضرب کرد و نام مضروب فيه بیان کرد و حاصل ضرب را با عدد مضمر جمع کرد یا از وي نقصان کرد آنچه بعد از جمع یا نقصان حاصل شده است آنرا نیز ظاهر کرد طریق دانستن آن عدد چنان است که مضروب فيه مذكور را تنصیف کرده مجذور او بگیرند و با حاصل جمع يا باقي نقصان که ظاهر کرده بود جمع کرده جذرش بگیرند بعد از آن نصف مضروب فيه مذكور را با جذر مذکور جمع کنند اگر سائل نقصان کرده باشد و نقصان کنند اگر او جمع کرده است بعد از آن مجمع يا باقي را مجذور بگیرند بعينه همان عدد مضمر خواهد بود
With the above Sanskrit stanza from the Lilavati some readers will perhaps be interested to compare the following Latin verses, which Montucla (1. p. 590) quotes from Lucas Paciolus:
Si res et census numero coæquantur, a rebus
Dimidio sumpto, censum producere debes,
Addereque numero, cujus a radice totiens
Tolle semis rerum, census latusque redibit.
Page 6, line 16.
فنصّف الاجذار تكون خمسة] Such instances of the common instead of the apocopate future, after the imperative, are too frequent in this work, than that they could be ascribed to a mere mistake of the copyist: I have accordingly given them as I found them in the manuscript.
