Page:The Works of the Rev. Jonathan Swift, Volume 13.djvu/352

Ego faciam te fumare.
Duc uxorem veni super.
Ego dabo tibi pyxidem in aure.
Ego faciam te secare saltum.
Veni, veni, solve tuum scotum, et fac non plura verba.
Id est plus expensi quam veneratio.
Si tu es pro lege, dabo tibi legem, tuum ventrem plenum.
Ut diabolus voluit habere id.
Quid est materia tecum?
Tu habes vetus proverbium super tuum latus: Nihil est nunquam in periculo.
Cape me apud illud, et suspende me.
Ego capio te apud tuum verbum.
Tu venis in farti tempore.
Est formosus corporatus homo in facie.
Esne tu super pro omni die?
Morsus: Esne tu ibi cum tuis ursis?
Ille est ex super suam servationem.
Tu es carcer avis.
Ego amo mendacem in meo corde, et tu aptas me ad crinem.
Ego dicam tibi quid: hic est magnus clamor, et parva lana.
Quid! tu es super tuum altum equum.
Tu nunquam servasti tuum verbum.
Hic est diabolus et omne agere.
Visne tu esse tam bonus, quam tuum verbum?
Ego faciam porcum vel canem de id.
Ego servo hoc pro pluvioso die.
Ego possum facere id cum digito madido.
Profecto ego habui nullum manum in id.
Esne tu in aure nido?
Tu es homo extranei renis.
Precor, ambula super.

Ego