LXVII
O dulci iucunda viro, iucunda parcnti,
salve, tequc bona Iuppiter auctet ope,
ianua, quam Balbo dicunt servisse benigne
olim, cum sedes ipse senex tenuit,
quamque ferunt rursus nato scrvire maligne,5
postquam es porrecto facta marita senc.
die agedum nobis, quare mutata feraris
in dominum veterem deseruisse fidem.
' non (ita Caecilio placeam, cui tradita nunc sum)
culpa meast, quamquam dicitur esse mea,10
nee peccatum a me quisquam pote dicere quicquam:
verum fistius populi ianua qui te facit,f
qui, quacumque aliquid reperitur non bene factum,
ad me omnes clamant: ianua, culpa tuast.'
non istuc satis est uno tc dicere verbo, rg
sed facere ut quivis sentiat et videat.
' qui possum? nemo quaerit nee scire laborat.'
nos volumus: nobis dicere ne dubita.
