708.35 σάρισσα· εἶδος ἀκοντίου Ἑλληνικοῦ. Etym. Gud. 384.16. Poll. 1.138; cf. 10.143. Hesych. Phot. Suid. Zonar. Lex. 1629. Συν. λεξ. χρησ. ap. Bachmann, An. Gr. II 338.24. Theophr. H. P. 3.12.2. Polyb. 18.26(9).9; 29(12).2; al. Dion. H. A. R. 5.15.2. Strab. 10.1.12 dub. Diod. 17.57.6. Plut. freq. e. g. Mor. 782 B; Vit. 265 A. Luc. D. Mer. 13.3; D. Mort. 27.3. Polyaen. 2.29.2. Alciphr. 2.34.1. Schol. Luc. D. Mer. 13.3; D. Mort. 27.3. Liv. 37.42.4; 38.7.12; al. Curt. Ruf. 7.4.36; 9.7.19; al. Lucan 8.298. Etc.
σημαίνω 1063 K. See ἐπισημαίνω above.
σής, σητός 540.5 K. Moer. 339 σέες Ἀττικῶς· σῆτες, Ἑλληνικῶς. Sim. Th. M. 329.1. Phot. censures the form σητ-, s. v. σέες. Arcad. 134.10, Etym. Magn. 481.7, al., Etym. Gud. 212.9, al., and Zonar. Lex. 1638 decline the word only on the stem σητ-. Hesych. and Suid. mention only the nom. sing. σέες Ar. Lys. 730; σέων Herm. 94 K. But the stem σητ- is found in Arist. H. A. 5.32. 557 b 3. Theophr. H. P. 1.10.4; 9.11.11. Lxx a dozen times; e. g. Job 4.19; 27.18. Aristoph. Byz. Hist. An. Epit. p. 9.2 Lambros. Antiph. ap. A. P. 11.322.2. Philip. ib. 11.321.1; 347.2. Philo II 361. In NT only nom. sing. σής occurs. In Luc. we find both: Adv. Ind. 1 σέας; Ep. Sat. 21 σητῶν. Alciphr. 2.5.2. Apollon. Hist. Mirab. 48. Schol. Luc. Adv. Ind. 1. C I G 5475.9 (Gela). Pind. fr. 222(243).2 σής (nom. sing.).
σήσαμα 847 K.: καθιζάνει μὲν ἐνίοτ᾽ εἰς τὰ σήσαμα. Moer. 351 and Th. M. 344.13 σήσαμα· καὶ ὁ καρπὸς καὶ ὁ τόπος οὗ ἐπωλεῖτο. Cf. ἔλαιον above.
σινδονίτης Sam. 163 Körte. Phot. σινδονίτης· χιτὼν λινοῦς (cod. σινδονίτης χιτών· λινους; em. Leeuwen2). Strab. 15.1.71. Ditt. Syll.2 653.17 (Andania, 91 B.C). Poll. 4.181; 7.72.
σιτοβόλιον 193 K. Polyb. 3.100.4. Plut. Vit. 837 D. Geopon. 2.27 tit. σιτοβολών Lxx Gen. 41.56. σιτόβολον C I G 2058.48 (Olbia, IIIa).
σιτόκουρος 244 K.; 420. Hesych. σιτόκουρος· ὁ ἄχρηστος καὶ μάτην τρεφόμενος. Ath. 248 A. Alex. 177 K.
σκευάζω Sam. 254 Körte: Μοσχίων ἐσκεύακέν με "Moschion has dished me" Harberton. An instance of slang.
