This page needs to be proofread.
DIRGE.
- opdracht, aanwijzing, recept, opschrift, adres; —ion-post = wegwijzer; —ly, direct, duidelijk, oogenblikkelijk; —ness = oprechtheid; —or = directeur; —orate = directoraat (= —orship); —ory, [dir`ekt[e]ri], subst. adresboek; bestuur, directoire (1795); adj. aanwijzend, aanwijzingen bevattend; —-ress = directrice = —rix.
- Dirge, [d[â]d[vz]], (verbastering van Dirige), lijkzang (R. K. kerk).
- Dirigible, [d`irid[vz]ib'l], bestuurbaar; ook subst.
- Diriment impediment, [d`irimentimp`ediment], storend iets; omstandigheid, die een huwelijk onwettig maakt (R. K. kerk).
- Dirk, [d[â]k], subst. dolk, ponjaard; — verb. doorsteken met een dolk.
- Dirt, [d[â]t], subst. vuil, drek, slijk, vuiligheid, vuil weer; (goud houdende) grond (Amer.); — verb. bevuilen, besmetten: It is as common as — = komt in groote hoeveelheden voor; To eat — = zich vernederen, in zijn schulp kruipen; If you throw enough —, some of it will stick = er blijft van den laster altijd wel wat hangen; —-cheap = spotgoedkoop; To make —-pies = zandtaartjes maken (kinderspel); —iness = vuilheid (ook (fig.); —y, adj. bevuild, vuil, laag, gemeen; — verb. bevuilen, bezoedelen.
- Disability, [d|is[e]b`iliti], onbekwaamheid, onvermogen, onbevoegdheid; Disable, [dis`e`ib'l], onbekwaam (onbevoegd, onbruikbaar) maken, buiten gevecht stellen, tot zwijgen brengen: A —d soldier = invalide; A —d state = ontredderde toestand; subst. —ment.
- Disabuse, [d|is[e]bj`ûz], uit de dwaling of den droom helpen: You must — yourself of such an idea = u losmaken van.
- Disaccustom, [d|is[e]k`[a]st'm], ontwennen.
- Disadvantage, [d|is[e]dv`ântid[vz]], subst. nadeel, verlies; — verb. benadeelen: To be at a — = achterstaan bij; To place at a — = achterstellen bij; —ous, [dis|adv'nt`e`id[vz][e]s] = nadeelig; subst. —ousness.
- Disaffect, [d|is[e]f`ekt], vervreemden, afkeerig of ontrouw maken; —ed = ontevreden, misnoegd; subst. —edness; —ion = afkeer, misnoegdheid.
- Disaffirm, [d|is[e]f`[â]m], ontkennen, tegenspreken, loochenen, vernietigen; subst. —ance.
- Disagree, [d|is[e]gr`î], verschillen, oneens zijn, niet passen bij, slecht bekomen; —able = onaangenaam; subst. —ableness; —ment = meeningsverschil, oneenigheid.
- Disallow, [d|is[e]l`a`u], niet toestaan, weigeren, afkeuren; —able = verwerpelijk; —ance = afkeuring, verbod.
- Disannul, [d|is[e]n`[a]l], vernietigen; subst. —-ment.
- Disappear, [d|is[e]p`î[e]], verdwijnen; subst. —ance: He was a nameless —ance = zijn naam stierf geheel uit.
- Disappoint, [d|is[e]p`ô`int], teleurstellen, verijdelen: I am —ed in you = gij valt mij tegen; subst. —ment: — in love = ongelukkige liefde.
- Disappreciate, [d|is[e]pr`î[vs]ieit], onderschatten.
- Disapprobation, [dis|apr[e]b`e`i[vs]'n], afkeuring, veroordeeling; D|is`a`pprob|atory = afkeurend.
