ic wes gēo þīn, and þā flēah ic fram þē to dēofle, and fulēode hys willan, and micel broc geðolede on hys þēowdōme. Ac gyf þē nū þincð swā-swā mē dincð, genōh lange ic þolede þā wītu ðe ic nū hwīle þolode, and leng þēowede þīnum fēondum[1] ðonne ic sceolde þām ilcum de þū gehæfst. Genōh lange ic wæs on þām bysmore and on þǣre sceame, þe hȳ mē on gebrōhton; ac onfōh mē nū þīnne āgene[2] þēawa, for ic eom flēonde fram hym. Hwæt! hȳ mē underfēngon[3]ǣr dām ic scōc[4] fram ðē tō hym. Ne āgyf mē nǣfre eft hym, nū ic þē gesōht hæbbe, ac untīn mē þīne dura, and tǣc mē hū ic[5] scile tōcuman. Nebbe ic þē nānwiht tō bringende būtan goodne willan, forðām ic silf nānwyht ælles næbbe, nē ic nānwiht betere nāt þone ic lufige þæt heofenlice and þā þæt gāstlice ofer þis æorðlice,[6] swā ic ǣac dō, gōd Feder, forðām ic mē nānwilt betere nāt þonne þæt. Ac ic nāt hū ic sceal nū cuman tō ðē, būtan þū mē lēre. Ac getæc hit mē, and gefultuma mē.[7] Gef ðē þurh trēowa findon þā ðe þē findon, sile mē þā trēowa. Gȳt gyf ðē þurh[8] ōðerne creft hwilcne[9] findan þā ðe þē findan, forgyf mē þone creft. Gyf þē þurh wȳsdōm findon þā ðe þē findon, forgyf mē þonne wȳsdōm, and īæc on mē þone tōhopan[10] þæs ǣcan lȳfes, and þīne lufe geīec on me.
Ealā! hū þīn gōdnes is tō wundrienne, forþām hēo is[11]
vierim, satis fuerim fallacuarum ludibrium. Accipe me ab istis fugientem famulum tuum, quia et isti me quando a te fugiebam acceperunt alienum.
Ad te mihi redeundum esse sentio pateat mihi pulsanti janua tua; quo
modo ad te perveniatur doce me. Nihil aliud habeo quam voluntatem;
nihil aliud scio nisi fluxa et caduca apernenda esse; certa et aeterna
requirenda. Hoc facio, Pater, quia hoc solum novi; sed unde ad te
perveniatur ignoro. Tu mihi suggere, tu ostende, tu viaticum praebe.
Si fide te inveniunt qui ad te refugiunt, fidem da; si virtute, virtutem;
si scientia, scientiam. Auge in me fidem, auge spem, auge charitatem.
O admiranda et singularis bonitas tua! Ad te ambio, et quibus
