ungelīc æallum goodum. Ic wilnege cuman tō þē, and ðes æalles þe ic on ðām wege habban þearf ic wilnige tō þē, and þæs swīðost[1] ðe ic būtan tō þē cuman ne meg. Gyf þū mē forlēst, þonne forweorðe ic;[2] ac ic wāt þēah þæt þū mē nealt forlēten, būtan ic þē forlǣte; nē ic ǣac nelle forlēte þē, forðām þū æart þæt hēhstæn good. Nis nān þāra ðe þē rihte sēhð, þæt[3] hē þē ne finde. Đe āna þē āriht sēcð, þe ðū onriht lērst þæt hȳ ðē sēcan, and heom getēcst[4] hū hȳ sēcan scylon. Wel, lā gōd Feder, wel ālȳse mē of ðām gedwolan, þe ic on oð þisum dwealde and gȳt on dwolige; and getǣc mē þone weg þe nān fēond on gemētæ, ǣr ic tō þē cume. Gyf ic nānwiht ofer þē ne lufige, ic þē hālsige þæt ic þē gemēte, and gyf ic ǣniges þinges ungemetlice and unrihtlice[5] wilnige, gefrēo mē þæs. Gedā mē þæs wyrðne[6] þæt ic þē mōte gesēon.
Đū se aldsta Feder and þū wīsesta, ic þē befæste mȳnne lȳcuman, þat þū hine gehealde hālne. Ic nāt þēah hwes ic þēr bydde, hweðer ic bydde nyttes pe unnittes mē sylfum, oððe þām frēondum[7] þe ic lufige and mē lufað; nē þæt nāt hū lange ðū hyne wille[8] hǣalne gehealdan. Forþī ic hine befeste ðē and bebēode, forðām þū bet wāst þonne ic wite hwæs ic ðerf. Forðām ic þē bydde þæt þū mē simle lēre þā hwile þe ic on þisum lȳcuman and þisse weorulde sīe, and fultuma mē þæt ic simle þone rǣd ārǣdige ðe þē līcwyrðe[9] sī, and mē for þām[10] lȳfum best and rihtwyrðost sī. And
rebus ad te ambiatur a te rursum peto. Tu enim si deseris, peritur:
sed non deseris, quia tu es summum bonum, quod nemo recte quaesivit
et minime invenit. Omnis autem recte quaesivit, quem tu recte quaerere fecisti. Fac me, Pater, quaerere te, vindica me ab errore; quaerenti te mihi nihil aliud pro te occurat. Si nihil aliud desidero quam te, inveniam te jam quaeso, Pater. Si autem est in me superflui alicujus appetitio, tu ipse me munda, et fac idonem ad videndum te.
Caeterum de salute hujus mortalis corporis mei, quamdiu nescio quid mihi ex eo utile sit, vel eis quos diligo, tibi illud committo, Pater sapientissime atque optime, et pro eo quod ad tempus admonueris deprecabor: tantum oro excellentissimam clementiam tuam, ut me penitus
