būtan þāra gescēadwīsnesse ǣnigne[1] creft tō geleornianne, þēah ēagan[2] þǣr tō hwīlum fultmian scylen.
G. For ðām þingum is ðearf þæt þū rihte hāwie mid mōdes ǣagum tō Gode swā rihte swā-swā scipes ancerstreng byð āþenæd on gerihte fram þām scype to þām ancre, and gefastna þā ēagan þīnes mōdes on Gode swā se ancer byð gefastnod[3] on ðǣre eorðan. Þēah þæt scyp sī ūte on ðǣre sǣ on þām ȳðum[4], hyt byð gesund [and] untōslegen gyf se streng āþolað, forðām hys byd se ōðer ende fast on þǣre eorðan and se ōðer on ðām scype.
A. Hwæt is þæt þæt þū hētst[5] mōdes ēagan?
G. Gescǣadwīsnesse tō ǣacan ōðrum creftum.
A. Hwæt sint þā ōðre creftas?
G. Wȳsdōm and ēadmēto and wærscype and gemetgung [and] rihtwīsnes and mildheortnes [and] gescēadwīsnis [and] gestaðþines[6] and welwilnes [and] clēnnes and forheafdnes. Myd þisum ancrum þū scealt gefastnian ðone streng on Gode, þæt ðæt scyp healdan sceal þīnes mōdes.
A. Drihten God, mē gedō eall swā-swā þū mē lǣrst. Ic wolde gyf ic mahte, ac ic ne mæg ongytan hū ic þā
geometricam sensibus percipi, quamvis primo discentes aliquantum adjuvare videantur.
R. Ergo istarum rerum disciplinam, si qua tibi est, non dubitas vocari scientiam ?
A. Non, si Stoici sinant, qui scientiam tribuunt nulli, nisi sapienti. Perceptionem sane istorum me habere non nego, quam estiam stultitiae concedunt: sed nec istos quidquam pertimesco. Prorsus haec quae interrogasti scientia teneo: perge modo; videam quorsum ista quaeris.
R. Ne propera, otiosi sumus. Intentus tantum accipe, ne quid temere concedas. Gaudentum te studeo reddere de rebus quibus nullum casum pertimescas, et quasi parvum negotium sit, praecipitare jubes?
A. Ita Deus faxit, ut dicis. Itaqne arbitrio tuo rogato, et objurgato gravius, si quidquam tale posthac.
R. Ergo lineam in duas lineas per longum scindi, manifestum tibi est nullo modo posse?
