nānwit þēah ic nǣre, forðī ic wōt þæt ic gȳt wīs ne ēom; ac gyf ic ǣfre swā wīs worðe swā hī sint, þonne wille ic syðþan dōn swā-swā hī lǣrað, oð þæt ic wille seggan þæt ic wite būton getwēon, þæt þæt mē þincð þæt ic wite.
G. Ne wiðcweðe ic þām nānwiht þæt þū swā do;[1] ac ic wolde witan, nū þū segst þæt þū ymbe þā līnan wite þe on þām þoðere pe ātēfred wæs, þe þū on leornedost ymbe þises rōdores hwyrft, hweðer þū ēac wite ymbe pone þoðer, þe sēo lȳne on āwriten is.
A. Gēa; ǣgðer þāra ic wốt. Ne mæg nān man þæs gedwælian.
G. Hweðer geleornodest þū, þe myd þām ēagum, þe mid þām ingeþance?
A. Mid ǣgðrum ic hyt geleornode: ǣrest myd ðām eagum and syðþan myd[2] þām ingeþance. Đā ēagan mē gebrohton[3] on þām angytte; ac siðþan ic hyt þā ongyten hæfde, þā forlǣt ic þā þe[4] scēawunga mid þām ēagum and þōhte, forðī mē þūhte þæt ic his mæahte micle māre geþencan ðonne ic his mahte[5] gesēon, siððan þā ēagan hyt ætfæstnodon mīnum ingeþance. Swā-swā scyp brincð man ofer sæ; 20 syððan hē þonne tō lande cymð, þonne forlǣt hē þǣt scyp standan, forþām him þincð syððan þæt hē mæge ǣð būtan faran þonne mid. Ēaðre mē þincð þēah myd scēðþe on drīgum lande tō farande, þonne mē þynce mid ðām ēagum
sapiens non sum. Itaque adhuc non vereor earum rerum quas novi,
scientiam profiteri. Quod si, ut cupio, pervenero ad sapientiam, faciam quod illa monuerit.
R. Nihil renuo: sed, ut quaerere coeperam, ita ut lineam nosti, nosti etiam pilam quam sphaeram nominant?
A. Novi.
R. Æque utrumque nosti, an aliud alio magis aut minus?
A. Eque prorsus. Nam in utroque nihil fallor.
R. Quid haec, sensibusne percepisti, an intellectu?
A. Imo sensus in hoc negotio quasi navim sum expertus. Nam cum ipsi me ad locum quo tendebam pervexerint, ubi eos dimisi, et jam velut in solo positus coepi cogitatione ista volvere, diu mihi vestigia titubarunt. Quare citius mihi videtur in terra posse navigari, quam
