þǣah mē hwæt cume tō mōde, þæs þe mē þonne ðincð.[1] þæt mē nān þing ne mage þæs āmærran, þæt ic hyt ne firðrige and fremme. Þonne cymð ōðer ðing þe mē þincð rihtlicre[2] and rǣdlicre, ðonne forlēt ic þæt þæt ic ǣr genoh hæfde; and forðām hwīlum mē gebyrað, þæt byð hwæthwugu swā fæste on mōde, þæt ic þence þæt ic nǣfre be mē cwucum ālētan ne scile. Þonne cymð mē þēah sum gedrēfnesse, þæt mē ābysgað tō ðām þæt ic hyt nāwðer[3] nē forlætan ne mæg, nē fulfremmian ne mæg, þēah ic nān betre geþencan ne mæge. Ac þrēo þing mē habbað swīoðost gedrēfed: ān is, þæt ic mē ondrēde þæt ic mē scyle gedǣlan wið[4] mīne frēond, ðā ðē ic swīðost lufige, oððe hī wið mē, oððe for līfe oððe for dēaðe; ōðer þing is, þæt ic ondrēde untrumnesse, ǣgðer ge cūðe ge uncūðe; ðridde is, þæt ic ondrēde dēað.
G. Ic gehīre[5] nū hwæt þū swīðost lufæst æfter ðīnum āgenum[6] gewitte and æfter Gode: þæt is ērest, ðīnra frēonda lȳf, and þīne āgene[7] hēle, and þīn āgen lȳf. Đāra fīf þinga þū ondrēdest[8] þæt þū scyle sum forlēosan,[9] forðām þū hī lufast ealle[10] swīðe swīðlice. Gyf þū hī ne lufadæst, þonne ne ondrēde ðū nā þat þū hī forlure.
A. Ic eom geþafa þæs þe þū mē segst.
G. Forðām mē ðincð[11] þæt ic ðē gesēo swīðe unrotne
venit ut cum alia nulla re me crederem commoveri, veniret tamen
aliquid in mentem, quod me multo aliter atque praesumpseram pungeret. Item saepe, quamvis in cogitationem res aliqua incidens non me pervellerit, revera tamen veniens perturbavit plus quam putabam: sed modo videor mihi tribus tantum rebus posse commoveri: metu amissionis eorum quos diligo, metu doloris, metu mortis.
R. Amas ergo et vitam tecum charissimorum tuorum, et bonam valetudinem tuam, et vitam tuam ipsam in hoc corpore: neque enim aliter amissionem horum metueres.
A. Fateor, ita est.
R. Modo ergo, quod non omnes tecum sunt amici tui, et quod
