Page:Mion-Chaint - Ua Laoghaire (1899).djvu/34

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread, but needs to be validated.

32

Fág mar atáim mé.
Leave me as I am.
Go ró ṁaiṫ atáim.
It is right well I am.
Is go h-ana ṁaiṫ atáim.
It is mighty well I am.
Go dian ṁaiṫ iseaḋ atáim.
Exceedingly well is what I am.
Táim go h-ana ṁaiṫ.
I am mighty well.
Táim go dian ṁaiṫ.
I am exceedingly well.
“Dar fiaḋ táimse ar meisge.”
"Really, I am drunk."
Ḃí Seaġan ua Mangáin ann.
John Mangan was there.
Isé Seaġan ua Mangáin a ḃí ann.
It is John Mangan that was there.
Ḃí bean Ṡeaġan ui Mangáin ann.
John Mangan's wife was there.
Bean Ṡeaġan ui Mangáin a ḃí ann.
It was John Mangan's wife that was there.
Ḃí an sgéal mar sin.
The matter stood in that way.
Sin mar a ḃí an sgéal.
That is how the matter stood.
Mar a ḃí sé.
As it was.
Mar atá sé.
As it is.
Mar a ḃeiḋ sé.
As it will be.
Mar a ḃíoḋ sé.
As it used to be.
Mar a ḃeiḋeaḋ sé.
As it would be.
Ḃí sé mar atá sé.
It was as it is.
Tá sé mar a ḃeiḋ sé.
It is as it will be.
Ḃeiḋ sé mar a ḃioḋ sé.
It will be as it used to be.
Ḃíoḋ sé mar a ḃíon sé.
It used to be as it does be.