Page:Ruize-rijmen 1922.pdf/72

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page does not need to be proofread.

56 Hier zie je niet ieder gezin in rouw, om vader, of man, of kind, Hier zie je de straten niet volgepropt met monsters, verminkt en blind. In Duitschland spelen de kindren al een heel aardig spel op straat, 't Is origineel, en goed bedacht, het heet „De gewonde soldaat." Een doekj' om het hoofdje, rood geverfd, hij komt er zoo uit 't gevecht, Hij speelt dat hij sterft, de oogjes dicht, hij doet het heel leuk, net echt. De kinderen spelen hier nooit zoo iets, ze kunnen 't niet eens, misschien: Ze hebben waarschijnlijk hier nog nooit 'n gewonde heusch gezien. Hier zijn nog de jongens zoo gaaf, zoo heel, 't verveelt je. Wat 's daar nou an? Daar zie je ze overal bij de vleet, de stompjes gewezen-man. Wij hebben 't nu allemaal goed gezien, hoe heerlijk het is. Hoezee! Lang leve de frissche, de vroolijke krijg! ach, deden wij ook maar mee! 18. DAT IS HET! Tubantia-rijm. „Een jongmensen uit de machinebranche verzekerde ons: „Ik geloof evenmin aan een torpedo als aan een mijn. Naar mijne meening was de een of andere kist in het schip de oorzaak. Van dezelfde meening zijn ook alle geredden." Kölnischc Zeitung. Wijze: ,,'t Is zoo deftig, 't ia zoo fijn,

Vegetariër

te zijn."

Waardoor is het schip gezonken, Zijn de menschen haast verdronken? Was, als reeds zoo vele keeren, Duitschland weer aan 't torpedeeren? De regeering informeerde,