Page:Shetland Folk-Lore - Spence - 1899.pdf/254

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page needs to be proofread.

The Lammas Foy

da sail an' hadd oot efter, an' by the time we'r da lent o' da Aald Grund, da aest tide 'ill be saagin.’

“Da wind wis noo blawin' a guid rinnin' frae da sooth-wast, sae by da time we haed snee'd da nabert an' aeten a bite o' bread, we wir at settin' grund. Da bow and börop wir heaved owerbörd, an' Lowrie an' Jockie beguid ta set. By da time 'at da fort packie wis done we haed ta shoo-inonder.

“‘Haand me a cappie,’ says Lowrie. ‘da deil ae span gaengs mair oot ower her börd da nicht.’

“‘I daarsay du's richt,' says Maans; he's no laek ta dauchin i' da stö.’

“‘Du'll maybe ken dat er shö comes in,’ replies Jockie, ‘some o' wis is no sae vogerous for umplists o' dis kind.’

“By dis time we cuist da fraamer bow an' bent da vaarline. It noo took fower o' wis ta andow. Lowrie an' Robbie got on dir skin jups an' barmskins, an' made for

hailin', bit juist as we wir lyin' till 'er, da

247